Nierozwiązane problemy współczesnej nauki

W ciągu ostatnich 200 lat nauka była w stanie odpowiedzieć na ogromną liczbę pytań dotyczących przyrody i praw, którym podlega ludzkość. Dzisiaj ludzie badają galaktyki i atomy, tworząc maszyny, które rozwiązują problemy, których człowiek nie jest w stanie rozwiązać samodzielnie. Jednak nadal istnieje wiele pytań, na które naukowcy nie mogą jeszcze odpowiedzieć. Te nierozwiązane problemy współczesnej nauki sprawiają, że naukowcy drapią się po głowach w zakłopotaniu i podejmują jeszcze bardziej kolosalne wysiłki, aby jak najszybciej znaleźć odpowiedzi na nurtujące ich pytania.

Teoria grawitacji kwantowej

Wszyscy znają odkrycie grawitacji przez Newtona. Po tym odkryciu świat znacznie się zmienił. Badania Alberta Einsteina, wielkiego fizyka, pozwoliły nam na świeże i głębsze spojrzenie na to zjawisko. Dzięki teorii grawitacji Einsteina ludzkość zdołała nawet zrozumieć zjawiska związane z zakrzywieniem światła. Jednak naukowcom wciąż nie udało się zrozumieć działania cząstek subatomowych, których zasada działania opiera się na prawach mechaniki kwantowej.

Obecnie istnieje kilka teorii na temat grawitacji kwantowej, ale jak dotąd żadna z nich nie została potwierdzona eksperymentalnie. Oczywiście rozwiązanie tego problemu raczej nie będzie miało znaczącego wpływu na codzienne życie człowieka, ale być może pomoże rozwikłać tajemnice związane z czarnymi dziurami i podróżami w czasie.

Ekspansja wszechświata

Pomimo tego, że obecnie naukowcy wiedzą już całkiem sporo o ogólnej budowie Wszechświata, wciąż istnieje ogromna liczba pytań związanych z jego rozwojem, na przykład z czego zbudowany jest Wszechświat.

Stosunkowo niedawno naukowcy odkryli, że nasz wszechświat stale się rozszerza, a tempo jego rozszerzania wzrasta. To dało im pomysł, że być może ekspansja wszechświata będzie nieskończona. W związku z tym pojawia się pytanie: co powoduje ekspansję Wszechświata i dlaczego tempo jej ekspansji wzrasta?

Film o jednym z nierozwiązanych problemów nauki – ekspansji Wszechświata

Turbulencja w ośrodku ciekłym

Chyba każdy wie, że turbulencje to nagłe wstrząsy podczas lotu. Jednak w mechanice płynów to słowo ma zupełnie inne znaczenie. Występowanie turbulencji lotu tłumaczy się spotkaniem dwóch ciał powietrznych poruszających się z różnymi prędkościami. Fizykom wciąż jednak trudno jest wyjaśnić zjawisko turbulencji w ośrodku płynnym. Matematycy są również dość zdziwieni tym problemem.

Turbulencje w płynnym środowisku otaczają człowieka wszędzie. Klasycznym przykładem takiej turbulencji jest woda wypływająca z kranu, która całkowicie rozpada się na chaotyczne cząstki cieczy, różniące się od ogólnego przepływu. W przyrodzie turbulencja jest zjawiskiem bardzo powszechnym, występuje w różnych przepływach oceanicznych i geofizycznych.

Pomimo ogromnej liczby przeprowadzonych eksperymentów, w wyniku których uzyskano pewne dane empiryczne, wciąż nie znaleziono przekonującej teorii, co dokładnie powoduje turbulencje w cieczach, jak się je kontroluje i jak można ten chaos usprawnić. Utworzony.

Starzenie się

Proces starzenia rozumiany jest jako stopniowe naruszanie i utrata przez organizm ważnych funkcji, w tym zdolności do regeneracji i reprodukcji. Kiedy organizm się starzeje, nie potrafi już tak dobrze przystosować się do warunków środowiskowych, jest znacznie mniej odporny na kontuzje i choroby.

• Nauka zajmująca się zagadnieniami związanymi ze starzeniem się organizmu to gerontologia.
• Użycie terminu „starzenie" jest możliwe przy opisywaniu procesu niszczenia dowolnego nieożywionego układu, na przykład metalu, a także przy opisywaniu procesu starzenia się ludzkiego ciała. Ponadto naukowcy nie znaleźli jeszcze odpowiedzi na pytania, dlaczego rośliny się starzeją i jakie czynniki inicjują program starzenia.

Pierwszą próbę naukowego wyjaśnienia takiego procesu jak starzenie się podjął w drugiej połowie XIX wieku Weismann. Zasugerował, że starzenie się jest właściwością, która powstała w wyniku ewolucji. Weisman uważał, że organizmy, które się nie starzeją, są nie tylko nieprzydatne, ale i szkodliwe. Ich śmierć jest konieczna, aby zrobić miejsce młodym.

Obecnie wielu naukowców postawiło całkiem sporo hipotez na temat tego, co powoduje starzenie się organizmów, jednak wszystkie dotychczas cieszyły się ograniczonym powodzeniem.

Jak przeżywają niesporczaki?

Niesporczaki to mikroorganizmy dość powszechne w przyrodzie. Zamieszkują wszystkie strefy klimatyczne i wszystkie kontynenty, mogą żyć na każdej wysokości iw każdych warunkach. Ich niezwykła zdolność do przetrwania prześladuje wielu naukowców. Ciekawe, że tym pierwszym żywym organizmom udaje się przetrwać nawet w niebezpiecznej próżni kosmicznej. Tak więc kilka niesporczaków zostało wyniesionych na orbitę, gdzie zostały wystawione na różne rodzaje promieniowania kosmicznego, ale pod koniec eksperymentu prawie wszystkie pozostały nienaruszone.

Organizmy te nie boją się temperatury wrzenia wody, przeżywają w temperaturach nieco powyżej zera bezwzględnego. Niesporczaki czują się normalnie na głębokości 11 kilometrów, w Rowie Mariańskim, spokojnie znosząc jego ciśnienie.

Niesporczaki wyróżniają się niesamowitą zdolnością do anhydrobiozy, czyli wysychania. W tym stanie następuje skrajne spowolnienie ich aktywności metabolicznej. Po wyschnięciu istota ta praktycznie zatrzymuje swoją aktywność metaboliczną, a po uzyskaniu dostępu do wody wraca do pierwotnego stanu, a niesporczak żyje dalej, jakby nic się nie stało.

Badanie tego stworzenia może przynieść interesujące wyniki. Jeśli krionika zostanie powołana do życia, jej zastosowania będą niesamowite. Tak więc naukowcy twierdzą, że po odkryciu tajemnicy przeżywalności niesporczaków będą w stanie stworzyć skafander kosmiczny, w którym będzie można badać inne planety, a przechowywanie leków i pigułek stanie się możliwe w temperaturze pokojowej.

Astronomia, fizyka, biologia, geologia – to dziedziny, w których pracuje wielu naukowców. Dzięki ich odkryciom pojawiają się nowe, niewiarygodne teorie, które jeszcze kilkadziesiąt lat temu wydawały się science fiction i które być może już wkrótce pozwolą rozwikłać niektóre z dotychczas nierozwiązanych problemów nauki.