Historia rozwoju kryptografii od starożytnego Egiptu do współczesności

Kryptografia to nauka zajmująca się badaniem metod zapewniających poufność i autentyczność informacji. Pojawienie się kryptografii matematycznej było spowodowane potrzebą szyfrowania informacji w kryptosystemach. Do czego służy kryptografia? Klasyczny model systemu tajnej komunikacji składa się z dwóch uczestników, którzy w pełni sobie ufają i wymieniają informacje ukryte przed osobami trzecimi. Tak więc kryptografia ma jedno główne zadanie: zapewnienie poufności, ochrona tajnych informacji przed przeciwnikami.

Historia rozwoju kryptografii

Historia kryptografii ma ponad cztery tysiąclecia. Historycy często przyjmują charakterystykę techniczną różnych metod szyfrowania jako główne kryterium periodyzacji kryptografii:

Film o historii kryptografii

Podstawowe pojęcia kryptografii

Czasami istnieje potrzeba ochrony niektórych dokumentów elektronicznych. Problem ten rozwiązuje kryptografia. Ochrona informacji jest konieczna, aby uniemożliwić nieautoryzowany dostęp do dokumentów. Aby to zrobić, musisz wykonać następujące czynności:

• Upewnij się, że osoby, do których wysyłany jest dokument, mają pewność co do jego autentyczności i poprawności, tj. odbiorca musi mieć pewność, że oryginalny tekst nie został zmieniony ani zredagowany.
• Uniemożliwić osobom postronnym uzyskanie dostępu do przesyłanego dokumentu.

Takie zadania rozwiązuje się na różne sposoby. Na przykład w celu ochrony dokumentów elektronicznych stosuje się podpis elektroniczny, aw celu uniemożliwienia „hakowania" dokumentów w celu uzyskania dostępu do ich treści szyfruje się teksty dokumentów.

Istnieją następujące podstawowe koncepcje kryptografii:

• Podpis elektroniczny to podpis cyfrowy podobny do podpisu odręcznego, który pozwala zweryfikować autentyczność i poprawność dokumentów. Tak więc, przy pomocy specjalnej zdolności technicznej, możliwe jest rozpoznanie podmiany dokumentu lub jego zniekształcenia podczas transmisji.
• Szyfrowanie dokumentu to modyfikacja treści tekstowej dokumentu w taki sposób, aby mógł go odczytać tylko odbiorca, który posiada tajną metodę przywracania oryginalnego tekstu.
• Kluczem jest specjalny szyfr, za pomocą którego można wybrać określone przekształcenie tekstu źródłowego.
• Kryptoanalityk to specjalista, który tworzy i stosuje metody kryptoanalizy w praktyce.
• Kryptoanaliza to badanie metod matematycznych, które naruszają poufność i integralność informacji.
• Ochrona przed imitacją to pojęcie w kryptografii, które oznacza funkcję, która pozwala chronić się przed narzuconymi fałszywymi informacjami. Oznacza to, że przy otwartym, niezaszyfrowanym tekście użytkownik może sprawdzić, czy nie został zmieniony przypadkowo lub celowo. Z reguły, aby zapewnić ochronę przed spoofingiem, przesyłane fałszywe dane są zawarte w pakiecie.

Historia kryptografii w Rosji

Historia kryptografii w Rosji sięga czasów Iwana Groźnego (1530-1584). Po raz pierwszy w historii zdecydował się zatrudnić zawodowych kryptografów w zakonie ambasady w 1549 roku.

Jednak, jak zauważają historycy, pierwszym rosyjskim władcą, który zdał sobie sprawę, jak ważna jest kryptografia dla bezpieczeństwa kraju, był Piotr I (1672-1725). W latach jego panowania usługa szyfrowania została postawiona na profesjonalnym poziomie. Typowym szyfrem tamtych czasów była powszechna metoda zastępowania: litery alfabetu zastępowano innymi znakami, literami lub kombinacją liter. Również w zaszyfrowanych tekstach znajdowały się „manekiny” – znaki, które nie miały znaczenia. Tylko specjaliści, którzy wiedzieli, czym jest kryptografia, gdzie się ją stosuje i jak poprawnie rozszyfrować określone rodzaje kryptografii, mogli odszyfrować takie teksty.

Następnie kryptografia przekształciła się w prawdziwą naukę, która była stale ulepszana i komplikowana. Służby kryptograficzne pracowały przede wszystkim w ministerstwach spraw zagranicznych i wojskowych. Wraz z wybuchem II wojny światowej braki występujące dotychczas w metodach szyfrowania zaczęły nabierać ogromnego znaczenia, dlatego dla zapewnienia tajności komunikacji stworzono nowe udoskonalone metody szyfrowania (w tym specjalne maszyny szyfrujące) zarówno dla komunikacji telefonicznej, jak i transmisje radiowe i tekstowe.

Po pewnym czasie w kraju zaczęły pojawiać się specjalne instytucje zajmujące się badaniem i rozwojem kryptografii: Instytut Kryptografii Kaspersky Lab, który obecnie stał się jednym ze światowych liderów w swojej dziedzinie.

W latach 90-2000 kryptografia została wprowadzona do programu edukacyjnego dla studentów uniwersytetów cywilnych w Rosji. W 2011 roku, dzięki wejściu w życie ustawy o podpisach elektronicznych w Federacji Rosyjskiej, każdy mieszkaniec Rosji może teraz być właścicielem własnego podpisu elektronicznego.

Ciekawe fakty o kryptografii

Rozwój biznesu szyfrującego ma długą historię. Przez lata zgromadziło się wiele interesujących faktów na temat kryptografii.

• Na przykład wiadomo, że w czasie II wojny światowej codzienne sesje komunikacyjne rozpoczynały się dopiero po zmianie klucza na nowy.
• Obecnie każdy użytkownik może pobrać specjalny program na swój komputer i zaszyfrować dowolny tekst. Może go odszyfrować tylko ktoś, kto zna klucz.
• Prawdopodobnie niewiele osób wie, jak nazywano kryptografię w Egipcie. Około 4000 lat temu szyfry egipskie wykorzystywały fonogramy, które zostały zestawione zgodnie z zasadą rebusów. Ponadto w starożytności, jeśli konieczne było przekazywanie ważnych informacji na duże odległości, niewolnikom golono głowy, następnie na skórę nakładano wytatuowane teksty, a gdy włosy rosły, wysyłano ich w podróż. Ta metoda nazywa się ukrytym szyfrowaniem.