Ile satelitów znajduje się na orbicie Ziemi?

Zawartość:

Jedynym naturalnym satelitą Ziemi jest Księżyc. Niektórzy naukowcy błędnie przypisują podobny status innym obiektom kosmicznym, ale z czasem takie teorie tracą swoją wiarygodność. Francuski astronom Petit uważał, że oprócz Księżyca na naszej planecie znajdują się również inne formacje satelitarne. Jako nich naukowiec wymienia kule ognia – meteory, charakteryzujące się dużą jasnością, dużymi wymiarami. Te bolidy krążą wokół planety po eliptycznych trasach orbitalnych. Najbardziej znanym z nich jest kula ognia, którą odkrył astronom w 1846 roku. Ale po 5 latach pojawiło się obalenie teorii francuskiego naukowca. Został on wysunięty przez Le Verriera. 

Inną teorię o istnieniu innych EES wysunął Waltemat, którego obliczenia głosiły, że istnieje inny prototyp Księżyca, obracający się wokół planety i wykonujący wokół niej jeden obrót w ciągu 119 dni. Nie otrzymał jednak prawdziwego statusu. 

Czy istnieje drugi satelita Ziemi?

Księżyc jest jedynym naturalnym satelitą Ziemi, ale wielu naukowców wyróżnia quasi-satelity. Wynika to z faktu, że Księżyc nie jest jedyną formacją satelitarną znajdującą się w pobliżu planety. Różne asteroidy mogą również znajdować się w przestrzeni orbitalnej. Różne media i publikacje popularnonaukowe nazywają takie ciała drugimi księżycami. Jednak takie asteroidy nie krążą wokół planety, ale wokół Słońca. Jednym z najwyraźniejszych przykładów takich obiektów jest asteroida Kruitni, która przecina trasy orbitalne nie tylko naszej planety, ale także Marsa i Wenus. 

Wyodrębniono jeszcze jedną grupę ciał niebieskich, które można nazwać naturalnymi ziemskimi satelitami, ale nimi nie są, zwanymi Trojanami. Asteroidy trojańskie poruszają się po orbicie, po której obraca się nasza planeta. W pewnych momentach mogą go wyprzedzić lub dogonić. Dziś oficjalnie zarejestrowano obecność tylko 1 takiej asteroidy: TK7, która znajduje się 60 stopni przed planetą. 

Niebiański satelita Ziemi

Zwykłe złudzenie optyczne może sugerować istnienie innych ciał satelitarnych. W określonych sytuacjach można stać się naocznym świadkiem zjawiska, gdy na niebie pojawia się drugi fałszywy księżyc. Takie złudzenie optyczne pojawia się tylko wtedy, gdy obiekt emituje wystarczająco jasne światło. Wokół świecącego punktu pojawia się aureola. Drugi fałszywy obiekt pojawia się ze względu na fakt, że promienie księżycowe zaczynają się załamywać w krystalicznych formacjach lodowych chmur Cirrostratus. Takie działanie zapewnia pojawienie się jasnych, świecących obiektów po obu stronach Księżycowej kuli. 

Ta iluzja szybko znika. Fałszywy księżyc nazywa się parselena i jest zwykłą grą promieni świetlnych. 

Pomimo gorliwych poszukiwań innych satelitów, wszystkie wiarygodne teorie na temat ich obecności zostały obalone. Wszystkie asteroidy, meteory, które w ten czy inny sposób przecinają linię orbity, nie mogą być uważane za EES. Niemożliwe jest również nadanie takiego statusu powstającym złudzeniom optycznym. 

Ten film opowiada o satelitach Ziemi i o tym, co wydarzy się na orbicie. 

Kiedy wystrzelono pierwszego satelitę?

Sztuczne ziemskie obiekty satelitarne nazywane są statkami kosmicznymi, które są umieszczane na trasie orbitalnej i obracają się po orbicie geocentrycznej. Są one niezbędne do eliminacji problemów aplikacyjnych i naukowych, badania przestrzeni bliskiej Ziemi. 

Odejście pierwszego sztucznego asystenta datowane jest na 4 października 1957 r. Został uruchomiony na terytorium ZSRR. Wysłany satelita dał ludzkości możliwość uzyskania danych pomiarowych dotyczących gęstości górnych warstw atmosfery, ustalenia wiarygodności obliczeń wykonanych w teorii i potwierdzenia wykonalności głównych rozwiązań technicznych zastosowanych do wystrzelenia. Satelita dał również możliwość zbadania charakterystyk transmisji sygnału radiowego przez jonosferę.

Amerykański pierworodny satelita został wystrzelony 1 lutego 1958 roku. Po pewnym czasie także inne mocarstwa uruchomiły swoje pojazdy badawcze:

• Francja;
• ChRL;
• Australia;
• Wielka Brytania;
• Japonia.

Rejestracja AES następuje dopiero po wykonaniu przez urządzenie pełnego obrotu wokół planety, w przeciwnym razie zostanie zarejestrowane w rejestrze jako sonda rakietowa.

Rodzaje, ruch sztucznych satelitów Ziemi

AES uzyskuje status aktywnego tylko pod warunkiem, że jest wyposażony w nadajniki radiowe, lampy błyskowe dające sygnały świetlne. Ponadto powinny znajdować się na nim różne urządzenia pomiarowe. W oparciu o cel sztucznego SZ wszystkie urządzenia dzielą się na stosowane i badawcze. Ten ostatni rodzaj jest niezbędny do zapewnienia działalności badawczej skierowanej na ciała niebieskie, kulę ziemską i przestrzeń kosmiczną. Do tej grupy zalicza się urządzenia geodezyjne i geofizyczne oraz obserwatoria astronomiczne umieszczone na orbicie. Zastosowany typ tworzą urządzenia komunikacyjne, nawigacyjne, a także urządzenia zapewniające meteorologiczne zasoby lądowe, badania techniczne. Istnieją inne satelity przeznaczone do lotu człowieka. Nazywane są statkami satelitarnymi z możliwością pilotowania. Kiedy ciało znajduje się na orbicie polarnej, nazywa się to – polarnym, jeśli na równiku – równikowym. Istnieją również satelity stacjonarne, z możliwością wysłania na orbitę równikową. Ich ruch pokrywa się z ruchem obrotowym Ziemi, dlatego są nieruchome nad określonym punktem planetarnym.

Ruch AES podlega siłom biernym i czynnym. Grupa sił biernych obejmuje przyciąganie planetarne, opór atmosferyczny. Siły czynne są dostarczane przez zainstalowanie silnika odrzutowego na sztucznym NW.