Filozofia Platona: podstawowe postanowienia

Praca naukowa starożytnego greckiego naukowca Platona miała duży wpływ nie tylko na rozwój światowej filozofii, ale także kultury. Jego imię krąży od wieków.

Podstawowe zasady

Większość prac tego naukowca dała rozwój niezależnego kierunku filozofii, który opisuje pochodzenie dwóch wszechświatów – materialnego i świata idei. Tak więc filozofia Platona implikuje, że eidos (idee) są podstawą całego materialnego świata. Materia nie ma zdolności generowania czegokolwiek, jest jedynie konsumpcyjnym materiałem, z którego eidos tworzy świat rzeczy.

Świat eidos nie może być oglądany z punktu widzenia znanego nam czasu i przestrzeni, jest poza tymi pojęciami. Dominującą ideą jest Dobro, z którego wywodzą się wszystkie inne eidos. Dobro może kojarzyć się z Początkiem, Pięknem i Stwórcą Wszechświata.

Eidos każdego stworzenia jest jego najbardziej istotną i najgłębszą częścią. Tak więc w człowieku tą częścią jest jego dusza.

Z punktu widzenia naukowca rzeczy są podatne na mnogość, zmienność i zniekształcenia, a jednocześnie eidos cechuje wyłącznie jedność, stabilność i czystość.

Nauka o duszy

W pracach starożytnego greckiego naukowca można znaleźć szczegółowy opis duszy ludzkiej. Filozofia Platona w skrócie przedstawia ludzką duszę jako rydwan zaprzężony w dwa konie – czarnego i białego. Rydwan jest prowadzony przez jeźdźca, który jest symbolem ludzkiego umysłu. Konie symbolizują instynkty, namiętności, najwyższe i najczystsze cechy duszy.

Po upadku do innego świata człowiek nabywa wraz z bogami umiejętność słuchania wiecznych prawd. Po odrodzeniu się na Ziemi wiedza ludzi o prawdach zostaje przekształcona we wspomnienia.

Wielki naukowiec twierdzi, że jedyną drogą do absolutnej wiedzy dla człowieka jest próba zapamiętania, odnalezienia śladów eidos wśród materialnego świata. Jeśli komuś uda się spotkać idee poprzez dobre uczynki, miłość lub piękno, wtedy zaczynają mu rosnąć utracone niegdyś skrzydła.

Platon, którego starożytna filozofia opiera się na teorii istnienia idei, stawia Piękno na jednym z czołowych miejsc. Naukowiec podkreśla, że ​​Piękno trzeba nieustannie poszukiwać – w prawach natury, ludzi, sztuki, z czasem wznosi się ze stanu fizycznego do moralnego.

Drugą siłą, która może przemienić człowieka, jest Miłość. Rozpatrywane z tego punktu widzenia dzieła wielkiego filozofa zbliżają się do nauk Erosa – on, nie będąc właścicielem dóbr i piękna, zabiega o nie, uważa się za pośrednika między ignorancją a mądrością.

"Państwo"

Jedno z jego najsłynniejszych dzieł, Republika, zawiera jego traktat o elementach składających się na duszę ludzką. Tak więc każda część ma swoje zalety – wiecznie pożądliwy początek wyróżnia się powściągliwością i umiarem, rozsądną cząstką – mądrością, wściekłym duchem – umiejętnością poddania się rozsądkowi i odwadze.

Istota filozofii Platona sprowadza się do rysowania paraleli między typami ludzi a składnikami duszy. Studiując jego pracę, można zrozumieć, w jaki sposób myśliciel doszedł do tego lub innego wniosku – sprawia, że ​​u200bu200bczytelnik doświadcza swoich koncepcji w taki sam sposób, jak on. Zdaniem naukowca państwo z rozwiniętą mobilnością społeczną jest sprawiedliwe – każdy członek społeczeństwa może więc robić to, do czego jest najbardziej zdolny i być na swoim miejscu. Osobne miejsce w państwie należy poświęcić kształceniu strażników (żołnierzy).